Ano 11 - No – 52 Rio de Janeiro, abr-mai-jun de 2007. |
Número dois da segunda fase. Finalmente dentro do programado. Qualquer informação sobre eventos do CiFEFiL, não hesite em consultar www.filologia.org.br. Ali encontrará a seção que lhe interessa. Também pode telefonar para (21) 2569-0276. Para O Filólogo de Plantão conecte alfredo.ntg@terra.com.br ou (21) 2593-1960. Continuaremos noticiando os próximos eventos do CiFEFiL e outros afins do interesse dos estudiosos e dos estudantes de Letras. Mande-nos o evento da sua instituição ou o item que você gostaria de ver publicado.
vvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvv
TEATRO AMAZONAS. Construído em Manaus no auge do Ciclo da Borracha. Nele se apresentavam famosas companhias européias e renomados artistas do canto e da dança. ******************************************** |
Próximos Eventos
XI Congresso Nacional de Lingüística e Filologia Do dia 27 ao dia 31 de agosto de 2007 Informações: |
IX Fórum de Estudos Lingüísticos da UERJ (Língua Portuguesa, Educação) Sob a orientação do Prof. José Pereira. II Semana de Filologia da USP Universidade de São Paulo – SP |
|
|
Algumas frases feitas do galego
(Estas frases do galego foram retiradas de um artigo nosso do mesmo título, publicado na Revista Philologus e está disponível em www.filologia.org.br/alfredo.(Textos) Ali há explicações sobre a língua galega e a fraseologia.).
Abrir a porta e a arca. (Receber as pessoas com os braços abertos.). Contarlle a un as costelas. (Estar muito magro.) Custarlle a bola un pan. (Custar os olhos da cara; custar mais do que se pensava.). Chamarlle ós pés compañeiros. (Fugir a toda pressa.) Chegar e bica-lo santo. (Conseguir algo só com intentá-lo; sem esforço nem demora.). Chorar ás cuncas; chorar coma unha veiga tallada; chorar os sete chorares. (Chorar muito.) Chorar coma unha Madalena. (Chorar desconsoladamente.) Nunca choveu que non escampara. (Depois da tormenta vem a bonança; tudo tem remédio.). Xa choveu dende aquela. (Já passou muita água por baixo da ponte; já passou muito tempo.). Durmi-la mona. (Dormir a bebedeira.) Engana-lo demo. (Ser muito experto.). Andar a máis; andar a paso de can. (Andar com pressa.). Andar a mal; andar ás malas. (Dar-se mal com alguém, estar de mal.). Andar coa lúa. (Estar algo doido; ser lunático.). Andar coa area na zoca. (Andar com a pulga atrás da orelha; andar desconfiado.). Andar daquela maneira; andar de mes; andar a mal; andar á mala. (Estar menstruada.) Andar de cacho para cribo. (Andar de ceca em meca; andar dum lugar para outro sem fazer nada.). Apelar ós pés. (Passar sebo nas canelas; fugir às pressas.). Aprendeu co demo. (Diz-se de quem só tem habilidade para o mal.) Arrimarse ó sol que mais quenta. (Servir ao mais poderoso; ficar do lado do vencedor.). Botar un xerro de auga fría. (Deixar alguém desenganado de alguma coisa.). Botar bo pelo; botar pelo novo. (Prosperar financeiramente.) Botarlle os cans a alguén. (Receber mal alguém.). Buscar cinco pés ó gato. (Tentar a paciência de alguém com risco de irritá-lo.). Cantabile as corenta a alguén. (Dizer-lhe poucas e boas; adverti-lo severamente.). Coma se cantase un carro. (Entrar por um ouvido e sair pelo outro; como se nada tivesse sido dito.). Marchar cantando baixiño. (Sair com o rabo entre as pernas; envergonhado; humilhado.). Colga-los libros. (Deixar de estudar.).
Coller auga nun cesto. (Trabalhar inutilmente.) Contarlle os pelos a un can. (Perseguir alguém; acusá-lo.). Ensina-la orella. (Deixar escapar a intenção interesseira por palavras ditas inadvertidamente.). Estar ó cabo do conto. (Estar bem informado sobre o assunto.). Estar coma o rei nunha cesta. (Ter muito conforto; estar rodeado de comodidades.). Estar contento coma un cuco (Estar muito contente.) Estar calado coma na misa. (Estar em silêncio total.). Ir coma o gato polas ascuas. (Andar com muito cuidado num assunto perigoso.). Irse da língua. (Não ser capaz de guardar um segredo) Írselle a alguén o santo ó ceo. (Ficar distraído; esquecer o que se ia fazer ou dizer.). Ladrarlle á lúa. (Insultar alguém a quem não é afetado pelos insultos.). Lucirlle o pelo a alguén. (Estar com aparência saudável; estar contente com a marcha de algum negócio.). Mandar alguén a pedir. (Deixar alguém na miséria.). Mete-la língua na boca; morde-la língua. (Engolir em seco; conter-se e calar quando se é atacado.). Meterlle os dedos na boca. (Puxar pela língua a alguém; experimentar alguém para saber sua intenção.). Mete-la pata. (Dar mancada; interferir num assunto de maneira inoportuna.). Meterlle algo polos ollos a alguén. (Enganar alguém com facilidade.). Oír con orellas xordas. (Fingir que não se ouve porque não convém.). Xa oíu cantar máis de catro cucos. (Já tem muitos anos, já é muito idoso.). Pasarlle a alguén o sol pola porta. (Deixar escapar uma oportunidade que não volta mais.). Pedi-la lúa. (Pedir o impossível.). Non pedir pan para o camiño. (Fugir às pressas.). Pillar unha mona. (Pegar uma carraspana; embebedar-se.). O meu can pillou unha lebre. (Acertar em alguma coisa por puro acaso; só acontece uma vez na vida.). Saí-la cadela can. (Ser enganado, iludido.) Non saír do rabo de alguén. (Não deixar alguém nem a sol nem a sombra; andar colado a alguém.). Semellar unha gata parida. (Diz-se da pessoa fraca e extenuada.) Ser agudo coma o pé de un muíño. (Não ser nada esperto) Tanto ten Xan coma seu irmán. (Tanto faz um como o outro; nenhum deles é melhor que o outro.). Tocarlle o santo a alguén. (Bater em alguém; dar-lhe uma surra.). Tomarlle o pelo a alguén. (Fazer gozação; fazer chacota de alguém.). |
|
|
CONGRESSOS DE ESPERANTO 42º Congresso Nacional de Esperanto Homenagem ao Centenário da Liga Brasileira de Esperanto 92º Congresso Universal de Esperanto Do dia 04 ao dia 11 de agosto de 2007
(Cantinho da tradução)
|
Unificação da Língua Portuguesa
(Enviado por Margarida Castro – Portugal)
Até o final do ano deve entrar em vigor o "Acordo Ortográfico da Língua Portuguesa". Os países-irmãos Angola, Brasil, Cabo Verde, Guiné-Bissau, Moçambique, Portugal, São Tomé e Príncipe e Timor-Leste terão, enfim, uma única forma de escrever. As mudanças só vão acontecer porque três dos oito membros da Comunidade de Países de Língua Portuguesa (CPLP) ratificaram as regras gramaticais do documento proposto em 1990. Brasil e Cabo Verde já haviam assinado o acordo e esperavam a terceira adesão, que veio no final do ano passado, em novembro, por São Tomé e Príncipe. Tão logo as regras sejam incorporadas ao idioma, inicia-se o período de transição no qual ministérios da educação, associações e academias de letras, editores e produtores de materiais didáticos recebam as novas regras ortográficas e possam, gradativamente, reimprimir livros, dicionários, etc.
O português é a terceira língua ocidental mais falada, após o inglês e o espanhol. A ocorrência de ter duas ortografias atrapalha a divulgação do idioma e a sua prática em eventos internacionais. Sua unificação, no entanto, facilitará a definição de critérios para exames e certificados para estrangeiros. Com as modificações propostas no acordo, calcula-se que 1,6% do vocabulário de Portugal sejam modificados. No Brasil, a mudança será bem menor: 0,45% das palavras terão a escrita alterada. Mas apesar das mudanças ortográficas, serão conservadas as pronúncias típicas de cada país.
O que muda.
As novas normas ortográficas farão com que os portugueses, por exemplo, deixem de escrever "húmido" para escrever "úmido". Também desaparecem da língua escrita, em Portugal, o "c" e o "p" nas palavras onde ele não é pronunciado, como nas palavras "acção", "acto", "adopção", "baptismo”, "óptimo" e "Egipto".
Mas também os brasileiros terão que se acostumar com algumas mudanças que, a priori, parecem estranhas. As paroxítonas terminadas em "o" duplo, por exemplo, não terão mais acento circunflexo. Ao invés de "abençôo", "enjôo” ou "vôo", os brasileiros terão que escrever "abençoo", "enjoo" e "voo". Também não se usará mais o acento circunflexo nas terceiras pessoas do plural do presente do indicativo ou do subjuntivo dos verbos "crer", "dar","ler", "ver" e seus decorrentes, ficando correta a grafia "creem", "deem","leem" e "veem". O trema desaparece completamente. Estará correto escrever "linguiça","sequência", "frequência" e "quinquênio" ao invés de lingüiça, seqüência, freqüência e qüinqüênio. O alfabeto deixa de ter 23 letras para ter 26, com a incorporação do "k", do"w" e do "y" e o acento deixará de ser usado para diferenciar "pára" (verbo) de "para" (preposição).
Outras duas mudanças: criação de alguns casos de dupla grafia para fazer diferenciação, como o uso do acento agudo na primeira pessoa do plural do pretérito perfeito dos verbos da primeira conjugação, tais como "louvámos” em oposição a "louvamos" e "amámos" em oposição a "amamos", além da eliminação do acento agudo nos ditongos abertos "ei" e "oi" de palavras paroxítonas, como "assembléia", "idéia", "heróica" e "jibóia"
(Resumo) |
Graça Cravinho |